Konserwacja i digitalizacja

Dzięki uprzejmości byłych pracowników i pracownic Fast otrzymaliśmy wiele obiektów, które są ważnymi pamiątkami po trzeciej co do wielkości fabryce włókienniczej w Polsce w czasach PRL. Najwięcej wśród nich jest tkanin – ok. 2 tys. Niektóre zebrane są pod względem gatunku w tzw. wzorniki/próbniki.

Większość przechowywana była w złych warunkach. Wspólnie z Fastowiaczkami wyselekcjonowaliśmy te, które są najbardziej typowe dla białostockiego zakładu. Po czym musiały one zostać poddane profesjonalnemu procesowi oczyszczania i odgrzybiania. Udało się to przeprowadzić w pracowni Muzeum Archidiecezjalnego w Białymstoku.Cześć fastowskich tkanin jest też zabezpieczonych w Muzeum Podlaskim w Białymstoku.

Poza tkaninami Fastowiacy i Fastowiaczki przekazali nam dokumenty (legitymacje zakładowe, różne pisma incydentalne, dyplomy) oraz zdjęcia i pamiątki. Ich digitalizacją zajmuje się Grzegorz Dąbrowski, fotograf i archiwista społeczny. Kopie cyfrowe tkanin i pozostałych archiwaliów zabezpieczone są na dyskach twardych i wykorzystywane będą przy tworzeniu ekspozycji i publikacji.

Skip to content